"Sezonowa dziewczyna", Jenny Blackhurst - recenzja

 

Dwie siostry, z których każda na swój sposób przeżywa żałobę po stracie matki. Dla młodszej – Holly – takim remedium miał być wyjazd na malowniczą amerykańską wyspę, z dala od rodzinnych, brytyjskich stron. Jednakże druga z kobiet – Claire – również tam się pojawia po pewnym czasie, acz nie chodzi o zmianę zdania w kwestiach podróżniczych. Prawdziwy powód to bowiem zaginięcie Holly, co stanowi motor napędowy powieści „Sezonowa dziewczyna” Jenny Blackhurst.

Ląd, gdzie rozgrywa się większość akcji tego psychologicznego thrillera, to Martha’s Vineyard. Wyspa stanowiąca swego czasu scenerię dla kultowych „Szczęk”, o czym, tak na marginesie, pada wzmianka na kartach omawianego utworu. To właśnie tam wspomniana we wstępie Holly zdecydowała się wynająć lokum i podjąć pracę w marinie, licząc na zaznanie ukojenia. Sęk w tym, że stamtąd też przyjdzie SMS, który, choć niby został napisany przez młodą Brytyjkę, zawiera trop wskazujący na kogoś innego w roli nadawcy.

Po przeczytaniu owej wiadomości, w głowach starszej siostry kobiety, czyli Claire, kuzynki Jessiki i znajomego Toma ścierają się ze sobą szok, niepokój, niedowierzanie oraz częściowe wypieranie najgorszych opcji. Niemniej zmartwienie słusznie przybiera na sile przez fakt, że Holly nie była widziana na wyspie od kilku dni, a jednocześnie lokalna policja nie kwapi się do wszczęcia dochodzenia w związku z podejrzeniem zaginięcia. Takowa sytuacja sprawia więc, iż Claire przybywa do Martha’s Vineyard, aby przeprowadzić prywatne śledztwo na miejscu.

Jenny Blackhurst stopniowo buduje napięcie, któremu to nie przeszkodziło podkreślanie uroku wyspy. Wizualna atrakcyjność otoczenia i wrażenie sielskości udanie idą w parze z alarmującymi pierwiastkami – wpierw dość subtelnymi, a potem coraz bardziej zagęszczającymi atmosferę. Wprawdzie Claire spotka wśród mieszkańców tego lądu sporo uprzejmych ludzi, którzy pozytywnie wyrażają się o jej siostrze, lecz nikt ostatnio nie miał kontaktu z Holly. Nie brak też przejawów tendencji do udawania, że wszystko jest ok, choć kilka lat wcześniej przykry los spotkał tutaj inną dziewczynę. Bo wygodniej zamieść problemy pod dywan i nie odstraszać turystów. Lepiej także nie ruszać przebywających na wyspie bogaczy z koneksjami. A do takich nietykalnych elit zaliczają się bracia Bobby i Ryan Slayton – młodzi mężczyźni, z którymi Holly nawiązała znajomość.

Brytyjska pisarka umiejętnie przetyka ponadto partie z Claire jako pierwszoosobową narratorką takimi rozdziałami, które cofają się nieco w czasie i skupiają na perspektywie jej siostry, aczkolwiek zastosowana w nich została dla odmiany trzecioosobowa narracja. Fragmenty z nieodległej przeszłości traktują o pobycie Holly na Martha’s Vineyard i interakcjach kobiety z tamtejszą społecznością, przy czym autorka najbardziej szczegółowo pochyla się nad nocą zaginięcia owej protagonistki. Takie etapowe odkrywanie minionych zajść daje ciekawy efekt w zestawieniu z teraźniejszością, gdy np. Claire dowiaduje się czegoś istotnego, a retrospekcja dokładniej przedstawia odbiorcy dane okoliczności. To nie tylko urozmaicenie na gruncie konstrukcji utworu, lecz również czynnik wzmacniający zaintrygowanie czytelnika i chęć poznania całej prawdy.

Co ważne, dociekania Claire w temacie zniknięcia Holly nie oznacza, że między siostrami zawsze układało się kolorowo. Jenny Blackhurst nie omieszkuje wspomnieć, że w ich relacjach nie brakowało zgrzytów i elementów pewnej rywalizacji. Owszem, kilka ostatnich lat było generalnie bardzo dobrych i kobiety traktowały się po przyjacielsku, lecz później znów coś się trochę popsuło. A to za sprawą wyjazdu Holly, gdyż Claire odebrała jej decyzję jako porzucenie, mimo że siostra poinformowała o potrzebie złapania oddechu w nowym środowisku. Autorka uczyniła tu też zatem istotną kwestią problem trudności w relacjach pomiędzy rodzeństwem, których występowania nie niweluje miłość siostrzana bądź braterska. Dobrze to również widać na przykładzie braci Slaytonów.

Słowem podsumowania, „Sezonowa dziewczyna” to udany thriller psychologiczny, który choć zabiera czytelników w piękne okolice, nie pozwala zapomnieć o czekającej na wyjaśnienie tajemnicy. Brytyjska literatka z powodzeniem wykorzystała motyw bezpiecznej przystani z rysami, osadzając w takiej scenerii wątek poszukiwania zaginionej bliskiej osoby. Fani gatunku powinni wobec tego mieć ów tytuł na oku, a ja, zachęcona wyspiarskim śledztwem, zamierzam sięgnąć po inne powieści spod pióra Jenny Blackhurst.

-------------------------------------
Tytuł polski: Sezonowa dziewczyna
Tytuł oryginalny: The Summer Girl
Autorka: Jenny Blackhurst
Wydawnictwo: Albatros
Liczba stron: 352