"Tajemnicza kobieta", Victoria Holt - recenzja

Z twórczością Victorii Holt po raz pierwszy zetknęłam się kilka lat temu dzięki mamie, która poleciła mi lekturę „Dworu na wrzosowisku”. Zachęcona opinią rodzicielki, postanowiłam sięgnąć po tę powieść, zwłaszcza że nie stronię od romantycznych historii z akcją osadzoną w przeszłości, a także z tajemnicami w tle. Pozytywne wrażenia, jakie pozostawiła po sobie owa książka, sprawiły, iż moja przygoda z literaturą pani Holt nie zakończyła się na jednym tytule. Po „Dworze…” przyszła pora m.in. na „Ruchome piaski”, „Dom tysiąca latarni”, „Legendę o siódmej dziewicy”, a w ostatnim czasie na „Tajemniczą kobietę”.

Fabuła powieści przenosi czytelników do drugiej połowy XIX wieku i pozwala prześledzić losy niejakiej Anny Brett. Chociaż główna bohaterka nie przymiera głodem, życie nie szczędzi jej przykrych komplikacji. Najmniej zawirowań zaznała we wczesnym dzieciństwie, spędzonym wraz z rodzicami w Indiach. Co prawda służący w wojsku ojciec przynosił mundurowe nawyki do domu, lecz Anna bardzo dobrze rozumiała się za to z matką, którą ceniła za żywiołową osobowość i urodę. Później jednak musiała zamieszkać u ciotki Charlotte w Anglii, by zdobyć tam odpowiednie wykształcenie. Mimo że dziewczyna przyzwyczaiła się do nowych warunków, wyczekiwała końca swojej edukacji, gdyż zgodnie z obietnicą rodziców miała wtedy wrócić do Indii. Niestety, plany te rozpadają się niczym domek z kart…

Anna zostaje zatem u siostry ojca, która nie należy do łatwych we współżyciu osób. Trudniąca się handlem antykami krewna niemalże obsesyjną miłością darzy cenne meble oraz porcelanę. Jak łatwo zgadnąć, tyle samo ciepła nie wykrzesuje już z siebie względem innych ludzi. W młodej podopiecznej widzi zaś następczynię, która przejmie biznes po jej śmierci, tym bardziej że wykazuje smykałkę do owej pracy. Dlatego też zgryźliwa Charlotte pragnie za wszelką cenę zatrzymać przy sobie Annę, przez co dziewczyna sama pomału staje się zgorzkniała. A kiedy panna Brett obdarza miłością pewnego żeglarza - kapitana Redversa Strettona, na jej głowę spadają następne problemy. Owszem, mężczyzna nie zachowuje się obojętnie wobec protagonistki, ale posiada nienajlepszą reputację i „zapomniał” wspomnieć, że ma żonę. Na dokładkę, nagła śmierć ciotki wywołuje falę nieprzyjemnych plotek, według których Anna pomogła denatce w opuszczeniu ziemskiego padołu.

Victoria Holt podzieliła swoją powieść na cztery części, a nazwa każdej z nich odnosi się do miejsca, gdzie została osadzona większość akcji. W pierwszej zabawimy głównie na terenie Domu Królowej – posiadłości Charlotte. Prześledzimy więc dzieciństwo i pierwsze lata dorosłości pod okiem surowej cioteczki, która szczególnie w okresie choroby lubi dogryzać Annie. Dzięki pierwszoosobowej narracji mamy zresztą bezpośredni wgląd w uczucia, jakie towarzyszą młodej bohaterce. Na zewnątrz dziewczyna nie epatuje nadmiarem emocji, lecz w rzeczywistości bolą ją uszczypliwości krewnej, perspektywa staropanieństwa czy późniejsze pomówienia dotyczące okoliczności zgonu Charlotte.

Druga część zabiera nas z kolei do zamku Creditonów, rodziny Redversa. W tej partii utworu autorka pokusiła się o interesujący zabieg w postaci wymiany pamiętników pomiędzy Anną a zaprzyjaźnioną pielęgniarką Chantel Loman, która po śmierci Charlotte rozpoczęła pracę u Creditonów. Co istotne, Holt kładzie tutaj nacisk na drugą z kobiet, mimo że panna Brett również dochodzi czasem do głosu. Chantel dzieli się przemyśleniami na temat mieszkańców zamku oraz tamtejszych wydarzeń. Za sprawą takiego posunięcia możemy ujrzeć świat widziany oczami osoby o odmiennym charakterze i podejściu do życia. Chantel jest bardziej otwarta niż Anna, a przy obserwacji otoczenia skupia się przede wszystkim na ludziach w przeciwieństwie do przyjaciółki, która, pod wpływem nauk ciotki, bacznie zwraca uwagę wystrój wnętrz itp.

W części trzeciej funkcję narratorki ponownie pełni wyłącznie Anna, która otwiera nowy etap w swoim życiu. Na skutek kroków podjętych przez Chantel, obie kobiety wypływają w rejs na pokładzie statku „Łagodna Dama”, zatrzymując się na krótko w takich miejscach jak Gibraltar czy Australia. Przy opisywaniu wrażeń z morskiej podróży, autorka niewątpliwie posłużyła się osobistymi doświadczeniami, gdyż sama regularnie brała udział w tego typu wojażach. Wracając do panny Brett, ostatni przystanek jej wyprawy stanowi egzotyczna wyspa Coralle, której poświęcono końcową partię powieści. Położony na Pacyfiku kawałek lądu jawi się jako miejsce na poły cywilizowane, na poły dzikie, a lokalnej ludności nieobce są przesądy oraz czarna magia.

Pomimo pewnej przewidywalności, a także nieco ospałego początku, wraz z rozwojem wydarzeń coraz bardziej wsiąkałam w lekturę „Tajemniczej kobiety”. Dramatycznych momentów nie brakowało szczególnie pod koniec utworu, lecz autorka nie popadła na szczęście w przesadę, tylko stopniowo wyjaśniła wszelkie niedopowiedzenia i sekrety. Z pewnością nie zaprzestanę więc czytać powieści brytyjskiej pisarki, a jest ich jeszcze sporo przede mną – Victoria Holt to bowiem jeden z pseudonimów Eleanor Hibbert, której dorobek obejmuje w sumie ponad 200 książek.

Ocena: 7,5/10

Tytuł polski: Tajemnicza kobieta

Tytuł oryginalny: The Secret Woman

Autor: Victoria Holt

Wydawnictwo: Prószyński i S-ka