"Infekcja: Genesis", Andrzej Wardziak - recenzja

Niejeden człowiek narzeka latem na upały, bo istny żar leje się z nieba, a z rozgrzanych ciał pot spływa niemal strumieniami. Zwłaszcza ostatnimi czasy, kiedy wakacyjna pora potrafi wręcz zamęczyć tropikalnymi temperaturami. Ale wyobraźmy sobie jeszcze gorszą sytuację, że – zamiast po prostu czuć się niczym grillowane danie – moglibyśmy też dosłownie posłużyć za czyjś poczęstunek. I to w makabrycznych okolicznościach. Tak jak np. w powieści „Infekcja: Genesis”, której autor – Andrzej Wardziak – każe warszawiakom zmagać się z zombie apokalipsą.

Gorące lato w Warszawie, na terenie której osadzono fabułę tegoż utworu, zostaje właśnie ubarwione takim wątpliwie przyjemnym bonusem. Miejską codzienność niespodziewanie zakłóca bowiem wiadomy horror, a wraz z postępującym koszmarem rośnie chaos, jaki to pociąga za sobą enigmatyczny wirus, zamieniający ludzi w wygłodniałe zombie. Tytułowa infekcja szerzy się w szybki i klasyczny sposób. Słowem, jedni są pożerani przez już przemienionych, a ci, którzy zostali tylko ukąszeni, również mają przechlapane. Wszak wystarczy pojedyncze ugryzienie, by zarazić się, umrzeć i następnie powstać jako żywy trup.

Podczas lektury prześledzimy sceny, jakie rozgrywają się w różnych częściach stolicy i z udziałem rozmaitych postaci. Co nietrudne do przewidzenia, paru osobom z tego grona przypadną w owej historii kluczowe role. Do najważniejszych protagonistów zaliczają się policjant Kuba i jego żona Natalia, pracujący na co dzień w biurze Jacek, komandos GROM-u Paweł, a także nastolatkowie o imionach Max, Kaja oraz Tomek. Zarówno główni, jak i dalszoplanowi bohaterowie służą zaś autorowi do pokazania ludzkich reakcji w obliczu zaistniałej sytuacji. Wpierw oczywiście dominuje niedowierzanie, lecz nie brak świadomości, że dzieje się coś bardzo złego. Każdy pragnie ponadto przetrwać, aczkolwiek obecność krwiożerczych zombiaków wywiera też zarazem zróżnicowany wpływ na zachowanie postaci. Stąd – przykładowo – ktoś początkowo będzie nieco dłużej odcinać się w swoim mieszkaniu, kto inny nie straci zimnej krwi lub dla odmiany da upust tłumionym frustracjom.

Co istotne, powieść odznacza się sprawnym tempem, a kolejne wydarzenia następują po sobie dynamicznie. Żwawemu rytmowi sprzyja również regularne skakanie pomiędzy partiami skupionymi na perypetiach poszczególnych bohaterów, przy czym nadmienić jednocześnie muszę, iż na dalszym etapie fabuły dojdzie do silniejszego skrzyżowania ich ścieżek. Dodać jeszcze trzeba, że wartka akcja idzie tu w parze z obrazowym językiem, umożliwiającym przemycenie sugestywnych wzmianek o wyglądzie czy atakach żywych trupów, dokuczliwym upale itp. Generalnie książka spod pióra pana Wardziaka dostarczyła mi wrażeń zbliżonych do telewizyjnych oraz kinowych produkcji o tematyce zombie. I to takich, które reprezentują solidny poziom, jeśli chodzi o rozrywkę w mniej bądź bardziej horrorowym sosie. Z tą różnicą, że „Infekcja: Genesis” stawia na polskie realia, rzucając choćby nazwami stołecznych ulic i dzielnic.

Andrzej Wardziak nie usiłuje zresztą wmawiać czytelnikom, że przeprowadza rewolucję na polu ogólnych zasad rządzących apokalipsą zombie. Ba, bohaterowie przypomną sobie o tego typu filmach, porównując je ze swoim bieżącym położeniem. A tak na marginesie, słowa i myśli jednej postaci poczynią nawet w pewnym momencie aluzję do patetycznych wstawek, które występują czasem w amerykańskim kinie. Trzymając się różnego rodzaju odniesień, nie wypada mi także pominąć popkulturowych cytatów, jakie to autor gdzieniegdzie wtrąca, z powodzeniem przywołując konkretne tytuły (m.in. kultową serię gier Duke Nukem). Natomiast finał powieści raczy odbiorców emocjonującym cliffhangerem, który podsyca chęć zabrania się za kolejny tom cyklu. Niemniej i bez takiego zawieszenia akcji miałabym dużą ochotę na drugą część, skoro ani przez chwilę nie musiałam narzekać na nudę.

-------------------------------------------------------------------

Tytuł polski: Infekcja: Genesis

Autor: Andrzej Wardziak

Wydawnictwo: Pascal

Liczba stron: 464